خرید رمان

آرنجم رو به زمین تکیه دادم و به سختی نیمخیز شدم تا بتونم بشینم. یقه‌ام رو تو مشتم گرفتم و در حالی که نفس نفس می‌زدم؛ سرم به دیوار تکیه دادم ساق دستم درد می‌کرد و رد ناخون، قرمز و خط خطی‌اش کرده بود و با هر حرکتی که به دستم می‌دادم چنان دردی تو مچم می‌پیچید که ناخود آگاه ریتم نفس‌هام تند می‌شد اما با این همه دردش در برابر درد قلب زخمی‌ام هیچ چیز نبود. بوی غذای سوخته خونه رو پر کرده بود و تلفن خونه بی‌وقفه زنگ می‌خورد ولی مغزم خالی‌تر از اونی بود که بتونه دست و پام رو راهنمایی کنه چیکار باید بکنند ..‌.

به دنبال این نبود ک بفهمد آیا این عشق دو طرفه است یا نه. فقط می‌توانست به نقل از گوته بگوید: دوستت دارم، آیا به تو ربطی دارد؟

سوئیچ چرخوندم و با این حرکت موتور خاموش شد. دست چپمو بالا اوردم و یه نگاه به ساعتم انداختم. همین که دستمو پایین اوردم صدای بازشدن در بزرگ مدرسه شون به گوشم رسید. و کمتر از چند ثانیه جمعیت حجیمی از دختران سورمه ای پوش بیرون ریختند. سنگینی نگاه هایی رو روی خودم حس می‌کردم که هراز گاهی باهم درگوشی پچ پچ می‌کردن... اما بی توجه به اونا از همون فاصله نگاهم فقط زوم یه نفر بود.

ترانه دختری منزوی و محتاطیه که بعد از گذشت یازده سال، هنوز آثار کودک‌ آزاری تو زندگیش نمایانه و همین اتفاق باعث شده از همه فاصله بگیره الخصوص خانواده‌ مذهبی و پدر مستبدش که با اینکه می‌دونن چه کسی به ترانه آزار رسونده ترانه رو مجبور به سکوت می‌کنن، اما بعد از گذشت چند سال و با ورودش به دانشگاه زندگیش رنگ تغیر به خودش میگیره و با پسری به‌ شدت معمولی اما متفاوت آشنا می‌شه، کیارشی که خودش هم گذشته‌ی خوبی نداشته اما دوست خوبی برای تنهایی‌های ترانه‌ست! با گذر زمان هر دو شون متوجه می‌شن عاشق همدیگه‌ان اما با مزاحمت‌های شخص آشنایی همه چیز عوض می‌شه؛ اون شخص کسی نیست جز قاتل قاتل دوران کودکی‌ ترانه...

اِما دختر مو قرمزه داستانه که سرگرم پرداخت بدهی های پدربزگشه و با شروع به کارکردنش تو یه کافه وسط پارک کم کم با مرد بادکنک فروش مرموزی روبرو میشه که نقاب به صورت داره و کسی تا به حال صورتشو ندیده مردی که شایعه شده که دیوونه ست و کمتر کسی بهش نزدیک میشه و داستان اما و بادکنک فروش مرموز از جایی شروع میشه که اِما به طور اتفاقی با رفتار های عجیب بادکنک فروش مواجه میشه و هربار به طرز عجیبی یه بادکنک قرمز به دستش می‌رسه ...

شهزاد مرموزترین نوه‌ی خانواده‌ی الماسی، تصمیم می‌گیرد از نیمه‌ی تاریکِ زندگی‌اش فاصله بگیرد اما برای آخرین بار بازی به راه می‌اندازد که از کنترل خارج می‌شود و با مردی گره می‌خورد که آن را تبدیل به بازیِ مرگ و زندگی می‌کند...

مَهان دختر احساساتی و زود رنج خانواده‌ی الماسی بعد از اعتراف به احساساتش طرد می‌شود. بی‌خبر از رازی که در سیاه‌چاله‌ی نگاهِ آن مرد جریان دارد...

گرچه مغزم مسلسل وار دستور گریز صادر می‌کرد؛ اما دستم، جانِ بستنِ پنجره را نداشت. پنجره ای که ناجوانمردانه، در پس هوای یخ زده اش، رایحه‌ لطیف عطر او را، مهمان اتاق کرده بود. نمی‌دانستم کدام از خدا بی خبری، به سلیقه‌ شیرین خاطرات من، دستبرد زده و دارد آن سوی پنجره، بوی سال های گذشته را بر سر دلِ دلتنگ من می‌کوبد ...

خسته از سرپا ایستادن طولانی مدت، قوطی‌های کنسرو لوبیایی که یکی پس از دیگری می‌رسند را برمی‌دارد و داخل جعبه می‌چیند. کار یکنواختی که مجبور است هر روز از ساعت هفت و نیم صبح تا چهار عصر انجام بدهد! بازدمش را خسته و کلافه بیرون می‌فرستد. -چیه دخترم هی آه می‌کشی امروز؟ نگاهی به منصوره خانم می‌اندازد و لبخندی که بی شباهت به پوزخند نیست، تحویلش می‌دهد. انگار که بخواهد دق‌ و دلی‌ اش را خالی کند، می‌گوید: چیزی نیست منصوره خانوم، خوشی زده زیر دلم! منصوره خانم سری تکان می‌دهد و می‌گوید: ناشکری نکن مادر!

مامون عباسی دستور میده مجنون رو ببرن پیشش... مامون از مجنون می‌پرسه که لیلی که انقدر زشته و اصلا چهره‌ی زیبایی نداره پس تو عاشق چی این لیلی هستی که ازش دست نمی‌کشی... مجنون میگه اگه در دیده‌ مجنون نشینی به غیر از خوبی لیلی نبینی اینبار جامون عوض شده بود من لیلی بودم که مجنون شده و جز خوبی چیزی نمی بینه. تو بتی بودی که  مثل لات و عزی که پیامبری از سمت خدا تو رو در هم شکست برای بازشدن پیله های دور من و پروانه شدنم و پرواز کردنم. به راستی در انتهای این درد جان فرسا خداست ...