توضیحات
رمان دادرسی یکی از چهار داستان کوتاه مجموعه چهار راه غزاله علیزاده است. قصه ای بلند و پرحادشه است و از جهاتی به خلاصه رمان یا فیلنامه ای شباهت دارد. تخیل نویسنده، یک قصه نوعی پلیسی-سیاسی ساخته است که می توان آن را بازتابی از ادبیات سیاه، خواه در نمایش، خواه در نوشته، در یک شکل تجربه شده ایرانی انگاشت…
نام این اثر: رمان دادرسی
نگارنده: غزاله علیزاده
سبک: عاشقانه، پلیسی
قسمتی از رمان دادرسی
یک جمعه مهرماه سال سی و دو بود، کوچه مسجد فخریه بانگ خواندن خروس، از یک طرف تا انتهای کوچه، از سمت دیگر تا اطراف مسجد می رفت. سرهنگ معز دیرتر از خواب برخاسته بود. بعد از خوردن صبحانه، راحتی چوبی را با پشتی راهدار آبی و زرد، آورده بود و به ایوان و فارغ نشسته بود و تماشا می کرد. درشت اندام و محکم بود، پیشانی کوتاه، سبیلی چهار گوش، موهای پرپشت و گوش هایی برگشته داشت.
خمیازه ای کشید و اندام توپر سنگین را به نور آفتاب سپرد. در باغچه کوچک، گلهای داودی و مینا تابستان را در پاییز ادامه می دادند. در کوچه، طوافی با صدایی تیز و نامهفوم می رفت و انار می فروخت. ناله چرخ دستی شنیده می شد و زن ها سر از دریچه ها بیرون می آوردند. خانه سرهنگ معز کوچک و آفتابگیر بود. برگ های خشک را روفته بودند و کنج حیاط خلوت جمع کرده بودند.
بیکاری روز تعطیل مطبوع بود. گردن پهن را خاراند و فکر کرد: زندگی با تمام سختی ها بی اندازه دلچسب است. خانه با صفا، حوض و باغچه و فواره، همسر زیبا و دختر دلبند. سمت چپ حیاط، با چوب و سیم برای مرغ و خروس ها قفسی بزرگ ساخته بود. اسمی به هر یک داده بود و عزیزجان به آنها می گفت: گل باقالی های چاق!
