توضیحات
در مقدمه رمان نگارنده آمده است… هر چیزی را که نمی‌دانیم به معنای نحس و یا بی‌وجودبودن آن نیست!!! در امپراتوری ایسیس، بعد از تولد فرزندانشان، آن‌ها را پیش پیشگوی بزرگ می‌برند تا طالعشان را ببیند. بعد از به دنیا آمدن دختری زال در سرزمین آبان… پیشگو مایا که زنی مغرور و خودبین بود، طالع آن دخترک را نحس خواند. نامش را آویسا می گذارند، دخترک را بزرگ می‌کنند و هفت سال به امید بهبود، او را به هیچ سرزمینی نمی‌برند.
نام این اثر: رمان نگارنده
نگارنده: آمین
سبک: عاشقانه، فانتزی، تاریخی
قسمتی از رمان نگارنده
باسرعت از پله های سنگی پایین اومدم. صدای جیغ گوش خراشش تا بیرون از قصر هم میومد، لعنت بهش … مقصر خودش بود. چرا بین اون همه اسب باید اسب قشنگ من رو انتخاب میکرد… همیشه چشمش به داشته های من هست… با لباس خواب بلند و شیری رنگ، موهایی که به صمغ آغشته ست و شلاغ معروفش به دنبالم میاد.
به دور حوض فرشته می چرخیدم و اون عجوزه هم پشت سرهم جیغ می کشید… با دیدن آویار خوشحال پشت سرش پناه گرفتم.
– آنگاه که تو را بگیرم دستور می دهم سرت را بر بالینت گذارند ای گستاخ…
آویار با صورت سرخ از خنده محکم در آغوشش گرفت و من از ترسش خنده ام را خوردم. آویار با لحنی پر از خنده گفت:
_چه کسی باعث عصبانیت خواهر شده است؟
غش غش به لحنش خندیدم…هروقت عصبی میشد با زبان کتابی صحبت می کرد.
آوینا که متوجه نشده بود بلند گفت:
_این دخترک عجوزه
بلند گفتم:
_دل به دل راه داره…
آوینا که انگار تازه متوجه شوخی آویار شده بود با حرفم به یک آن آتش گرفت.
